Dit had ik voor geen goud willen missen!

Remon Steen

Ik ben niet altijd een nette jongen geweest. Op mijn elfde kwam ik voor het eerst in contact met drugs en vanaf toen ging het van kwaad tot erger. Vanaf het moment dat ik uiteindelijk met cocaïne in aanraking kwam, was ik continu onder invloed van drugs.

Ik leerde een christelijk meisje kennen. Dit was bijzonder, want ik was in een heel ander leven verwikkeld dan zij. Omdat ik veel met drugs en geweld te maken had, besloot zij uiteindelijk de relatie te beëindigen. Ze heeft me ooit gevraagd mee te gaan naar een Alpha-cursus, maar ik moest niets van het geloof hebben. Nadat het uit was, heb ik haar gevraagd samen de Alpha-cursus te volgen, met als doel haar terug te winnen. Halverwege de Alpha-cursus gingen we een weekend weg, dus ik had zelfs een fles Bacardi en een plak hasj meegenomen om er een mooi feest van te maken. Daar aangekomen bleek het weekend er toch anders uit te zien dan gedacht. Op zaterdagmiddag zaten we met de groep bij elkaar en spraken met elkaar. Uiteindelijk werd het lied “Nog voordat je bestond” gedraaid, met de tekst: “Nog voordat je bestond kende Hij je naam. Hij zag je elk moment en telde elke traan”. Hierna werd een oproep gedaan om je armen wijd omhoog te doen als je God wilde leren kennen en ontmoeten. Zelf was ik eigenwijs en misschien ook wel bang voor God. Ik stond daarom met mijn armen stevig op elkaar en dacht: hier moet ik niets van hebben. Maar toen leek het of God een deur bij me intrapte. Ik brak volledig en kon alleen nog maar huilen. Het voelde zo gek! Bestond God toch echt? Vanaf dat moment kwam het besef van God en besloot ik mijn leven 180 graden om te gooien.

Toen ik uiteindelijk getrouwd was en twee kinderen gekregen had, kreeg ik toch nog wat donkere periodes in mijn leven. Ik heb in deze periodes veel aan mijn vrouw, maar ook zeker aan God gehad. Soms leer je door de moeilijkste en donkerste periodes in je leven God pas echt kennen. Dan leer je als het ware echt wie God is. Het was donker, moeilijk, zwaar en ik heb er in die periode geen seconde van genoten, maar ik had, achteraf gezien, er ook geen moment van willen missen. Ik heb hierdoor God op zo’n mooie manier leren kennen en ik heb hierdoor zo’n diepe band met Hem gekregen. Dit had ik voor geen goud willen missen!

Het volgende zou ik aan jou willen meegeven: Niemand komt ongeschonden uit deze wereld, ieder heeft zijn eigen strijd. We lopen allemaal wonden en littekens op. Pijn mag er zijn: het is onderdeel van het leven. Wanneer je emoties maar lang genoeg opkropt zal het ten koste gaan van je gezondheid. Schaam je niet voor je gevoelens, maar uit ze. Dan zal er ruimte ontstaan om te helen. Al lijkt het nu nog zo donker, ik spreek uit ervaring als ik zeg dat er aan het eind van de tunnel weer licht is.

Ik kon wel zingen, zo blij!

René van den Bor

Op de middelbare school was ik onzeker en ik deed me stoerder voor dan ik was. Ik maakte veel ruzie en werd gewelddadig. Al jong begon ik met alcohol drinken, op mijn vijftiende rookte ik mijn eerste joint en ik stapte al snel over op harddrugs. Ik ben verslavingsgevoelig, dus kwam steeds dieper in de wereld van de drugs terecht en begon te gokken. Ik stal geld om mijn extreme leven te bekostigen. Ik raakte mezelf helemaal kwijt. Ik werd van de HAVO gestuurd en ging bij mijn vader op de bouw werken. Mijn vader gaf me nog één kans en betaalde mijn studie.

Op mijn achttiende botste ik met de auto frontaal tegen een boom. Alle inzittenden hebben het, wonderlijk genoeg, overleefd, maar mijn been was verbrijzeld. Dat zette mij stil. Ik begon na te denken over mijn leven. Ik rondde, met een jaar vertraging door het ongeluk, mijn studie succesvol af en werd een stuk volwassener. Maar na een biertje had ik nog steeds zin in wat cocaïne... Ik dacht: ‘Echt, wat ben je nou aan het doen?’ Mijn moeder gaf me het boekje ‘Een handvol koren’, dat wekte mijn interesse en op een dag wilde ik naar de kerk.

Toen ik die zondag voor de kerk stond, durfde ik echter niet naar binnen te gaan. Ik schaamde me voor mezelf: de vorige avond had ik nog gesnoven. De week daarop stond ik weer voor de kerk. Ik telde tot tien en ging, voor het eerst in tien jaar, de kerk binnen. De dominee sprak over ‘het levende Water’. De Here Jezus zegt: “Als je dit drinkt zul je nooit meer dorst hebben, tot in eeuwigheid. Je kan het wereldse water drinken, maar dan blijf je dorst houden.” Dit was voor mij erg herkenbaar. Elke zaterdag ging ik alle grenzen over en het slechte gevoel dat ik daar de volgende dag aan overhield, wilde ik wegstoppen door nog meer drugs te gebruiken. Zo bleef ik maar ‘dorst krijgen’.

Na de kerkdienst voelde ik iets in mijn hart en ik werd er helemaal vol van. Ik kon wel zingen, zo blij was ik! Sinds die dienst heb ik geen drank en drugs meer aangeraakt en er zelfs geen zin meer in gehad. Ik weet dat dat van God komt. Mijn hele leven is veranderd en ik leef nu volledig voor Jezus.

Het belangrijkste wat ik wil meegeven is dat je alleen bij Jezus rust en vrede kan krijgen. Zoek rust niet in de wereldse dingen als werk, geld of andere zaken. Echte rust moet je bij Jezus zoeken. Hij helpt je rust te krijgen en je leven aan Hem te geven.